Alles start met een ervaring…

Toen ik, als arbeidsarts, voor de eerste keer C. zag op de consultatie (voor een terugkeer naar het werk), was ik geïntimideerd: “wist ik wel voldoende van transgender zorg?” “Kan ik zorgen voor op maat gemaakte hulp?”

Na 10 consultaties, na het volgen van een zwaar verhaal met financiële, familiale en gerechtelijke perikelen, na een hoop zelfstudie, na een multidisciplinaire interventie in een collegiaal conflict en een verandering van functie wist ik wel beter: “als artsen en preventieadviseurs is het hoog tijd dat we streven naar een leidraad voor een op maat gemaakte werkhervatting en inclusief werkklimaat voor transgender werknemers”.

De werkhervatting, de terugkeer naar het werk of ‘return to work’ : “ de zin en onzin van arbeid als therapie”

Onderzoekers hebben al aangetoond dat werken gezond is zolang de juiste persoon op de juiste werkplek zit onder de juiste omstandigheden (‘person-job fit’).  Werk maakt integraal deel uit van onze sociale identiteit en beïnvloedt onze gemoedstoestand,  onze economische stabiliteit en dus onze levenskwaliteit. Voor de meeste patiënten kan men de terugkeer naar het werk beschouwd worden als een vorm van arbeidstherapie, verder is het ook ten voordele van de werkgever en de maatschappij.

In de wetenschappelijke literatuur is er al veel gekend rondom de werkhervatting bij tal van medische of psychosociale aspecten; echter blijkt dat er weinig is onderzocht of gekend over de praktische zijden van de werkhervatting tijdens of na de transitie/bij transgender personen. Elke groep binnenin de LGBTQI gemeenschap heeft echter recht op individualisme en een op maat gemaakt beleid.  Het is echter enkel langsheen gedeelde ervaringen van cliënten dat wij als onderzoekers en zorgverleners op het werk kunnen leren en verbeteren.

auteur: Joy Van de Cauter